Η πελματιαία απονεύρωση αποτελεί μία ισχυρή δεσμίδα από ανελαστικές επιμήκεις ίνες συνδετικού ιστού στο πέλμα του ποδιού. Η απονεύρωση βοηθά στη διατήρηση του σχήματος του ποδιού και της ποδικής καμάρας και συνδέει το πίσω με το μπροστινό μέρος του ποδιού διαδραματίζοντας σημαντικό ρόλο σε όλες του τις λειτουργίες. Η εκφύλιση και φλεγμονή της απονεύρωσης ονομάζεται πελματιαία απονευρωσίτιδα.
Αποτελεί μία επώδυνη κατάσταση της πτέρνας και του πέλματος και προσβάλει συχνότερα γυναίκες ηλικίας μεταξύ 40-60 ετών. Είναι ιδιαίτερα συχνή σε αθλητές μεγάλων αποστάσεων και κατατάσεται στα σύνδρομα υπέρχρησης.
Ο τραυματισμός, η παρατεταμένη ορθοστασία, το βάδισμα σε ανώμαλο έδαφος, τα καινούρια υποδήματα, η κούραση αλλά και η αύξηση βάρους αποτελούν παράγοντες οι οποίοι ερεθίζουν την πελματιαία απονεύρωση προκαλώντας μικροτραυματισμούς και φλεγμονώδη αντίδραση.
Η τυπική συμπτωματολογία περιλαμβάνει έντονο πόνο και ευαισθησία στο πέλμα, στην περιοχή της πτέρνας και κυρίως στο εσωτερικό χείλος του οστού, όπου και προσφύεται η απονεύρωση. Ο πόνος οφείλεται σε μικρορήξεις της πελματιαίας απονεύρωσης, οι οποίες προκαλούν τοπική φλεγμονή και σε ασβεστώσεις με την δημιουργία οστεόφυτου (άκανθα).
Η διάγνωση επιτυγχάνεται με την κλινική εξέταση, την ακτινογραφία ή τη μαγνητική τομογραφία. Στόχος στην αποκατάσταση είναι η αποφόρτιση του τένοντα κατά την βάδιση με ειδικές τεχνικές περίδεσης έτσι ώστε να ξεκινήσει ο οργανισμός την διαδικασία επούλωσης. Αν έχει αναπτυχθεί οστεόφυτο (άκανθα πνέρνας) τότε θα χρησιμοποιηθεί ο κρουστικός υπέρηχος και σε ελάχιστες θεραπείες σε συνδυασμό με την περίδεση το πρόβλημα θα αποκατασταθεί.
