Οστικό οίδημα

Οστικό οίδημα - physio4u Αλεξανδρούπολη
Το οστικό οίδημα είναι το αποτέλεσμα τραυματισμού του οστού, αποτελεί ένα είδος κάκωσης και προκαλείται από υπέρχρηση. Μπορεί να συνοδεύεται απο κάταγμα αλλά μπορεί και όχι. Το οστό αποτελείται από πολλούς και διαφορετικούς ιστούς.
Share on facebook
Share on twitter
Share on linkedin
Share on email

Το οστικό οίδημα είναι το αποτέλεσμα τραυματισμού του οστού, αποτελεί ένα είδος κάκωσης και προκαλείται από υπέρχρηση. Μπορεί να συνοδεύεται απο κάταγμα αλλά μπορεί και όχι. Το οστό αποτελείται από πολλούς και διαφορετικούς ιστούς. Καλύπτεται αρχικά απο το περιόστεο και εκεί που ενώνονται τα οστά μεταξύ τους υπάρχει ένα στρώμμα χόνδρου που ονομάζεται υποχόνδριο οστό. Στα ποιο βαθυά στρώμματα του οστού αυτού υπάρχει ο μυελός του οστού και ένας ιστός που ονομάζεται δικτυωτός. Στην περίπτωση του κατάγματος όλος ο δικτυωτός ιστός σπάει ενώ στο οστικό οίδημα υπάρχει τραυματισμός σε ένα μόνο κομμάτι του. Χωρίζεται σε 3 τύπους: δικτυωτά, γεωγραφικά και γραμικά. 

Παράγοντες οι οποίοι συνυπολογίζονται στα αίτια είναι: εκφυλιστική αρθρίτιδα, οστεοπενία, οστεοπόρωση, διατροφικές διαταραχές όπως δυσαπορρόφηση ασβεστίου, έλλειψη βιταμινών, ολιγοθερμική πρόσληψη τροφής καθώς και υπερπρωτεϊνική διατροφή. Το συχνότερο σύμπτωμα είναι ο πόνος κατά την φόρτιση της άρθρωσης με προοδευτική επιδείνωση κατά την δραστηριότητα και συνήθως μειώνεται κατά την ανάπαυση. Είναι χαρακτηριστικό τραύμα των αθλητικών κακώσεων.

Η μαγνητική τομογραφία είναι η εξέταση που επιλέγεται για μια έγκυρη διάγνωση. Σε κάποιες ειδικές περιπτώσεις συστήνεται αρθρογράφημα και αξονική τομογραφία. Αυτό συμβαίνει προκειμένου να διαχωριστεί το τραυματικό οστικό οίδημα από παθήσεις που παρουσιάζουν παρόμοια εικόνα, όπως η οστεονέκρωση και η οστεοπόρωση.

Τα οστικά οιδήματα ανήκουν στους οξείς τραυματισμούς με  μεγάλη περίοδο αποθεραπείας.        Τα συμπτώματα επιλύονται αυτόματα σε διάστημα 6-12 μηνών αλλά στην πραγματικότητα η αποθεραπεία εξαρτάται από το μέγεθος της βλάβης και την συνέπεια του ασθενή στις οδηγίες που του δόθηκαν (ιατρό και φυσικοθεραπευτή).

Η Φυσικοθεραπεία μπορεί επιταχύνει τις διαδικασίες επούλωσης με την χρήση φυσικών μέσων αποκατάστασης (Tecar, ηλεκτροθεραπεία, Kinesio Taping). Συνίσταται ανάπαυση, παγοθεραπεία, αποφόρτιση του σκέλους με σταδιακή προοδευτική φόρτιση, χρήση βιταμινών K και C. Μερικοί συγγραφείς αναφέρουν καλά αποτελέσματα με την μέθοδο της αποσυμπίεσης του πυρήνα (core decompression). Επίσης είναι σημαντική η ενδυνάμωση όλων των μυϊκών ομάδων που περιβάλλουν το οστό και την άρθρωση. 

Η φυσιοπαθολογία του οστικού οιδήματος εξακολουθεί να είναι ασαφής, γιαυτόν τον λόγο η Φυσικοθεραπεία θα πρέπει να εξαρτάται από την υποκείμενη παθολογία.

Μετάβαση στο περιεχόμενο