Η καθιστική ζωή των τελευταίων ετών καθώς και κάποια επαγγέλματα που από την φύση τους στερούνται φυσικής κίνησης, συμβάλλουν στην κακή στάση του σώματος και συνεπώς στην εμφάνιση προβλημάτων θώρακα και αυχένα. Ο άνθρωπος επί χιλιάδες χρόνια έχει αναπτύξει την σωματική του διάπλαση και την μηχανική των αρθρώσεών του να είναι σε όρθια θέση και να κινείται. Από στατιστικές προκύπτει ότι το 60-75% του γενικού πληθυσμού θα βιώσει ενόχληση στην περιοχή του αυχένα τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του.
Η αυχενική μοίρα είναι το πιο ευκίνητο τμήμα της σπονδυλικής στήλης. Συνήθη αίτια της αυχεναλγίας είναι: οι δομικές αλλαγές που υφίσταται ο μεσοσπονδύλιος δίσκος, η πίεση νευρικής ρίζας,η εκφύλιση ή/και τραυματισμός των αρθρώσεων. Επιπλέον παθολογικά αίτια είναι: οστεοαρθρίτιδα, ρευματοειδής αρθρίτιδα, μηνιγγίτιδα, όγκος/κακοήθεια, μυελοπάθεια, τραυματισμός/κάκωση δίκην μαστιγίου, σπονδυλική στένωση κ.α. Επιβαρυντικοί παράγοντες είναι: η κακή καθιστή θέση, η πολύωρη χρήση υπολογιστή/κινητού, η χρόνια καταπόνηση του αυχένα λόγω εργασιακών απαιτήσεων ή ψυχαγωγικών δραστηριοτήτων, το στρες/άγχος.
Ο πόνος στον αυχένα μπορεί να είναι εντοπισμένος, να αντανακλά στο κεφάλι μονόπλευρα ή αμφοτερόπλευρα, να ακτινοβολεί στη ράχη ή/και στον ώμο, στο βραχίονα, στον αγκώνα, στο αντιβράχιο, στον καρπό, στην παλάμη και στα δάκτυλα του χεριού. Μπορεί να είναι διακοπτόμενος ή αδιάκοπος και να ποικίλει σε ένταση μέσα στην ημέρα. Επιπλέον συμπτώματα είναι ο ίλιγγος, η κεφαλαλγία, η τάση για έμετο, νευρολογικά σημεία στα κάτω άκρα δηλαδή μούδιασμα/μυρμήγκιασμα, μείωση αισθητικότητας, κινητικές διαταραχές και απώλεια κίνησης.
Η διάγνωση τίθεται πρωτίστως μέσω της λήψης ιστορικού και της φυσικής εξέτασης. Ο απεικονιστικός έλεγχος δεν σχετίζεται πάντα με την συμπτωματολογία του ασθενούς. Μπορεί να υπάρχουν απεικονιστικά ευρήματα αλλά ο ασθενής να είναι ασυμπτωματικός. Οι αρχές θεραπείας θα εφαρμοστούν με βάση τα ευρήματα της κλινικής εξέτασης, οι οδηγίες θα είναι εξατομικευμένες και θα έχουν στόχο την γρήγορη και παραμένουσα βελτίωση τόσο στη συμπτωματική όσο και στη λειτουργική εικόνα του ασθενούς. Ο φυσικοθεραπευτής θα προσδιορίσει ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα θεραπευτικών ασκήσεων, βασισμένο στις ανάγκες της παθολογίας και τις ικανότητες του ασθενούς.
Οι θεραπευτικές ασκήσεις ΜΔΘ* είναι συγκεκριμένες, εύκολες και στοχευμένες με δεδομένη συχνότητα και αριθμό επαναλήψεων μέσα στην ημέρα, ώστε σε ελάχιστο χρόνο ο ασθενής να βελτιώνει διαρκώς και σταθερά την κλινική του εικόνα. Δίνονται επίσης οδηγίες για την αποφυγή προδιαθεσικών ή προκλητικών παραγόντων. Η διόρθωση και υιοθέτηση σωστής καθιστής στάσης είναι ζωτικής σημασίας για την αποκατάσταση. Η εκπαίδευση για αυτοθεραπεία είναι διαρκής στόχος της ΜΔΘ, κάνοντας τον ασθενή διαχρονικά ανεξάρτητο και ικανό για σωστή διαχείριση της καθημερινότητας. Βασικός στόχος είναι η αντιμετώπιση του αιτίας και όχι μόνο των συμπτωμάτων.
* Μηχανική Διάγνωση και Θεραπεία μέθοδος McKenzie