Η ρήξη του πρόσθιου χιαστού είναι μία από τις πιο σοβαρές και συχνές κακώσεις στο γόνατο με μεγάλη περίοδο αποθεραπείας. Ο πρόσθιος μαζί με τον οπίσθιο χιαστό, τον έσω και τον έξω πλάγιο, είναι οι βασικοί σταθεροποιητές του γόνατος. Ο κύριος ρόλος του πρόσθιου χιαστού είναι να αποτρέπει την ολίσθηση της κνήμης μπροστά σε σχέση με τον μηρό. Παρέχει 90% σταθερότητα στο γόνατο και διασχίζει διαγώνια την άρθρωση συνδέοντας το πίσω μέρος της βάσης του μηριαίου οστού με το επάνω μέρος της κνήμης.
Η πλειοψηφία όσων έχουν υποστεί ρήξη πρόσθιου χιαστού αναφέρουν ότι άκουσαν ένα «κρακ» και στη συνέχεια το πόδι τους έφυγε ή κόλλησε. Τα πρώτα συμπτώματα είναι βαθύς πόνος μέσα στο γόνατο και πρήξιμο, περιορισμός στην κίνηση της άρθρωσης και αστάθεια. Η διάγνωση προκύπτει από την κλινική εικόνα, που θα δείξει πόσο σταθερό και λειτουργικό είναι το γόνατο. Επικουρικό αλλά σημαντικότατο ρόλο στην ανίχνευση των υπόλοιπων βλαβών του γόνατος (ρήξη μηνίσκου, χόνδρινες βλάβες κ.α.) παίζει η μαγνητική τομογραφία. Συνήθως με την ρήξη του χιαστού συνυπάρχουν ρήξεις μηνίσκου ή έσω ή έξω πλάγιου συνδέσμου.
Σε περιπτώσεις πλήρους ρήξης και με δεδομένο ότι ο πρόσθιος χιαστός σύνδεσμος δεν επουλώνεται και δεν αποκαθίσταται η λειτουργία του, η χειρουργική αντιμετώπιση είναι μονόδρομος. Θα χρησιμοποιηθεί μόσχευμα από τον ασθενή για την αντικατάσταση του συνδέσμου προκειμένου το γόνατο να γίνει πάλι σταθερό και λειτουργικό. Μετεγχειρητικά ακολουθείται πρόγραμμα φυσικοθεραπείας προκειμένου ο ασθενής να ανακτήσει τη δύναμη και την κίνηση του γόνατος. Το διάστημα που απαιτείται για την επάνοδο σε αθλητικές δραστηριότητες κυμαίνεται από 6 έως 12 μήνες.
