Διάστρεμμα αστραγάλου στο βόλλευ και τρόποι πρόληψης

Το βόλεϊ είναι άθλημα που παίζεται σε όλο τον κόσμο και η Διεθνής Ομοσπονδία εκπροσωπεί 140 εκατομμύρια παίκτες σε 138 χώρες. Το γεγονός ότι οι αγώνες και οι προπονήσεις γίνονται σε κλειστούς χώρους, καθιστά το βόλεϊ ένα από τα μεγαλύτερα αθλήματα εσωτερικών χώρων στον κόσμο. Οι συνηθέστεροι τραυματισμοί στο άθλημα είναι τα διαστρέμματα με ποσοστό 55% καθώς επίσης και οι τραυματισμοί του συνδέσμου του αστραγάλου. Από μελέτες σε Δανία και Ολλανδία προκύπτει ότι τα ποσοστά τραυματισμών σε διαστρέμματα αστραγάλου είναι 55% και 25% αντίστοιχα. Μπορούν σε μεγάλο βαθμό να αποφευχθούν με τις εξής μεθόδους πρόληψης: επίδεση, εκγύμναση του δίσκου του αστραγάλου και όρθωση αστραγάλου. Ωστόσο, το σημαντικότερο μέσο προφύλαξης είναι η χρήση της επιστραγαλίδας.      

Έρευνα

Στο πρώτο στάδιο επιλέχθηκαν δύο ομάδες (ανδρική-γυναικεία) από τον καλύτερο σύλλογο βόλεϊ της Σουηδίας (Sollentuna). Παρακολουθήθηκαν στενά για δύο χρόνια οι 12 καλύτεροι παίκτες από κάθε ομάδα. Ο μέσος όρος ηλικίας των ανδρών ήταν 23,1 χρονών και για των γυναικών 21,6. Την Εθνική Ομάδα της Σουηδίας εκπροσωπούσαν οι επτά εκ των δώδεκα γυναικών, τρεις  από την ομάδα των ανδρών και οι δύο προπονητές. Οι προπονητές κρατούσαν αρχείο προσέλευσης στις προπονήσεις και στους αγώνες, τόσο για την ομάδα του συλλόγου όσο και για την εθνική ομάδα και συνέτασσαν εβδομαδιαίες αναφορές σχετικά με την εμφάνιση τραυματισμών. Τον πρώτο χρόνο δεν δόθηκαν συμβουλές προφύλαξης και όλοι οι τραυματισμοί εξετάστηκαν από ειδικούς. Ένα διάστρεμμα διαγνώστηκε ως σοβαρός τραυματισμός συνδέσμου προκαλώντας πόνο, πρήξιμο και λειτουργικά προβλήματα. Η αποχή από τις προπονήσεις και τους αγώνες για περισσότερο από μία εβδομάδα ήταν απαραίτητη. Όλοι οι παίκτες με κάκωση στον αστράγαλο ακολούθησαν την θεραπευτική μέθοδο Rice (ξεκούραση, πάγος, συμπίεση και ανύψωση).

Τον δεύτερο χρόνο δόθηκε σε όλους τους παίκτες όρθωση αστραγάλου για ασφάλεια και στήριξη. Η χρήση του ήταν υποχρεωτική για όλους τους παίκτες κατά τη διάρκεια των αγώνων και των προπονήσεων. 

Αποτελέσματα

Τα ποσοστά της έκθεσης και η επίπτωση των διαστρεμμάτων αστραγάλου και για τις δύο ομάδες καθώς και ο αριθμός των προπονήσεων ήταν ίσος μεταξύ ανδρών και γυναικών με τη διαφορά ότι η ανδρική ομάδα έπαιξε περισσότερους αγώνες. Το υψηλό επίπεδο απόδοσης προκύπτει από την μεγάλη προσέλευση στις προπονήσεις και των δύο ομάδων.

Κατά τον πρώτο χρόνο οι ομάδες είχαν έξι διαστρέμματα αστραγάλου, εκ των οποίων δύο σοβαρά. Στο πρώτο ο παίκτης χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση και τρίμηνη αποχή από τον αγωνιστικό χώρο. Στο δεύτερο ο παίκτης λόγω λειτουργικών προβλημάτων (ράγισμα  κνημοπερονιαίας συνδεσμολογίας) χρειάστηκε να εγκαταλείψει το βόλεϊ. Όλοι οι άλλοι  επέστρεψαν στον αγωνιστικό χώρο μεταξύ 1ης και 4ης εβδομάδας.  

Η πλειοψηφία των τραυματισμών προκλήθηκε ως εξής: α) Κατά το άλμα του παίκτη και την επαναφορά του στο έδαφος χωρίς την παρέμβαση αντιπάλου ή συμπαίκτη. β) Κατά το πάτημα του παίκτη στο πόδι του αντιπάλου παίζοντας επάνω στο φιλέ. Τον δεύτερο χρόνο δεν προέκυψαν τραυματισμοί αστραγάλου γιατί έγινε υποχρεωτική η χρήση του στηρίγματος για όλους τους παίκτες.

Συζήτηση

Αυτή η έρευνα αποκαλύπτει μία υψηλή συχνότητα διαστρεμμάτων του αστραγάλου στο βόλεϊ εάν παραμεληθεί η προφύλαξη. 

Με βάση αυτούς τους παράγοντες ο Hlobil πρότεινε τα ακόλουθα μέτρα για την αποφυγή τραυματισμών :

• Αλλαγή στους κανονισμούς που θα απαγορεύει το πέρασμα της γραμμής του κέντρου
• Ολοκληρωμένη αποκατάσταση μετά από ένα τραυματισμό του αστραγάλου
• Προληπτική χρήση επιδέσμων ή επιστραγαλίδων

Η αποφυγή των τραυματισμών υπήρξε επιτυχής σε άλλα αθλήματα χρησιμοποιώντας επιδέσμους, επιστραγαλίδες ή εξάσκηση του αστραγάλου του δίσκου. Οι Tropp et al κατά τη μελέτη των διαστρεμμάτων στους αστραγάλους στο ποδόσφαιρο, βρήκαν ένα ποσοστό τραυματισμού 25% χωρίς συμβουλές προφύλαξης και μόνο 2-5% με χρήση επιστραγαλίδας ή εξάσκηση του δίσκου του αστραγάλου.

Συμπέρασμα

Αυτή η μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενα ευρήματα που αναφέρουν ότι η συχνότητα των διαστρεμμάτων του αστραγάλου στο βόλεϊ είναι υψηλή εάν αμεληθούν προληπτικά μέτρα όπως η χρήση της επιστραγαλίδας η εξάσκηση του δίσκου του αστραγάλου.

Παραπομπές 

• Balduini, F C. and Tetzlaff, J. Ιστορικές Προοπτικές των Τραυματισμών Συνδέσμων του Αστραγάλου στα Προβλήματα Αστραγάλου και Ποδιού του Αθλητού, Κλινική στην Αθλιατρική.  1st  E.D.Torg, J.S. (ED)
• Beek, P. A. Van and Marhy, P. (1983) Letsel bis Volleyball Geneeskude en Sport 16:59-65
• Ekstrand, J.(1982) Οι τραυματισμοί στο ποδόσφαιρο και η πρόληψή τους Ιατρική διατριβή Νο130 Πανεπιστήμιο Linkoping
• Ekstand, J. (1984) Idrottsskador 1976-1983 Ασφαλιστική Εταιρεία Folksam 80-83
• Garrick, J. G. and Requa, R. K. (1973) Ο Ρόλος της Εξωτερικής στήριξης στην πρόληψη των διαστρεμμάτων του αστραγάλου Med Sci Sports 5:200-203
• Garrick, J. G. Η (1977) Συχνότητα του Τραυματισμού, ο Μηχανισμός του και η Επιδημιολογία των Διαστρεμμάτων του Αστραγάλου AM. J. Sport Med. 5:241
• Hell, K. and Schone, C.(1985) Ursachen und Prophylaxe Typischer Volleybaldverletzungen Z. Orthop. 123: 72-75
• Hlobil, H. Van Mechelen, W. and Kemper, H. C. G. (1987) Πώς Μπορούν να Προληφθούν οι Τραυματισμοί στα Αθλήματα Έκδοση Νο 25ε της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ 
• Hughes, L. H. and Stetts, D. M. (1983) Σύγκριση της Επίδεσης του Αστραγάλου και της Ημι-άκαμπτης Στήριξης Physician Sports, ed. 11:99-103
• Jackson, D. W., Ashley, R. L. and Powell, J. W. (1974) Τα Διαστρέμματα του Αστραγάλου στους Νέους Αθλητές Clin. Orthop., 101:201-215
• Jorgensen, U.(1984) Επιδημιολογία Τραυματισμών στις Τυπικές Σκανδιναβικές Αθλητικές Ομάδες Brit. J. Sports Med., 18(2): 59-63
• Meddald, A. and Waller, J. F.(1986) Αποκατάσταση του Συστήματος Συνδέσμου του Ποδιού και του Αστραγάλου στα Κάτω Άκρα και στη Σπονδυλική Στήλη στην Αθλητική Ιατρική 1st E. D. Nicholas, J. A. and Hershman, E. B. (ED)St. Louis, the C.V. Mosby Company σελ:560-583
• Maehlum, S. and Daljord, O. A. (1984) Οξείς Τραυματισμοί στον Αθλητισμό στο Όσλο Μονοετής Μελέτη Brit J. Sports Med. 18: 181-185  
• Muckle, D. S. (1978) Οι Τραυματισμοί στον Αθλητισμό John Writht & Sons LTD, Bristol
• Smith, R.W. and Reischi, S. F.(1986) Θεραπεία των Διαστρεμμάτων του Αστραγάλου στους Νεαρούς Αθλητές Am. J. Sports med., 14:465-471
• Stoveer, C. N.(1979) Ένα Λειτουργικό Ημι-άκαμπτο Σύστημα Στήριξης για τους Τραυματισμούς στον Αστράγαλο Physician Sports Med., 7:71-78
• Thorseth, K.(1972) Idrottslaesioner  Odense, Fadl’s Vorlag
• Tropp, H. Askling, C. and Giliquist, J.(1985) Πρόληψη των Διαστρεμμάτων του Αστραγάλου Am. J. Sports Med., 13:259-262
• Tropp, H.(1985) Λειτουργική Αστάθεια του Συνδέσμου του Αστραγάλου Medical Diss.No202 Πανεπιστήμιου Linkoping